FSO SYRENA 103 1965 –

Powstała decyzją KC PZPR jako „popularny, oszczędzający czas środek przewozu, (…) przeznaczony dla racjonalizatorów, przodowników pracy, aktywistów, naukowców, przodujących przedstawicieli inteligencji”. Jej nadwozie było zgrabne, proporcjonalne i na czasie, choć Syrena miała również swoje wady i ograniczenia. Najpoważniejszym było oparcie konstrukcji o podzespoły jedynego produkowanego w Polsce auta osobowego – Warszawy, co wpłynęło na jej znaczną nadwagę. Nie imponowała też jakością wykonania, choć w zestawieniu z powszechnie wówczas używanymi motocyklami i tak była ogromnym krokiem w przód, i na lata stała się obiektem pożądania. FSO Syrena 103 debiutowała w 1963 roku i była czwartą wersją produkcyjną auta. Otrzymała wzmociony, lecz wciąż dwucylindrowy, dwusuwowy silnik S-150 i jako przedostatnia zachowała tzw. „kurołapki”, czyli drzwi otwierane „pod prąd”. Ten egzemplarz został pieczołowicie odrestaurowany, lakier, tapicerka czy chromy są z pewnością powyżej fabrycznego standardu.