Renault Master

 

Pierwsza generacja

Renault Master I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1981 roku.

Pierwsza wersja modelu Master weszła do produkcji w 1981 roku. Auto miało dość charakterystyczny wygląd oraz nowatorską konstrukcję. Podobnie jak w Fiacie Ducato zastosowano w nim napęd na przednią oś, jednak wzdłużny silnik wymusił dość wysoką pozycję kierowcy w kabinie, w której znalazły się także pokrywy, umożliwiające (poza przednią maską) dostęp do niego. Dostępny był w trzech rozstawach osi (2.87 m, 3.23 m, 3.70 m) i w kilku wersjach nadwozia (furgon o pojemności 9–12,7 m³, mikrobus, ramy pod zabudowy). Master występował w czterech wersjach DMC: 2,8 t, 3,0 t, 3,1 t, 3,5 t. Zastosowano w nim dość nowoczesne jak na owe czasy silniki Diesla Fiat-SOFIM (później Iveco-SOFIM, a obecnie Iveco) o pojemności 2.4 dm³ z pośrednim wtryskiem paliwa (o mocy maksymalnej 72 KM), oraz silniki Renault z rodziny Dourvin: wysokoprężny 2.1 dm³ (61 KM), benzynowy 2.0 (80 KM) i 2.2 dm³ (90 KM). Po pewnym czasie do produkcji wszedł Master w wersjach B90 i B110. Nowe wersje Mastera posiadały napęd na tylną oś lub napęd na cztery koła (później zmieniono nazwę tych wersji z Master na Messenger).

W 1989 roku silnik 2.4 dm³ został zastąpiony przez nieco większą jednostkę o pojemności 2.5 dm³ produkcji Iveco-SOFIM. Nowy silnik dostępny był w Masterze w kilku wersjach mocy maksymalnej. Wolnossący o mocy 75 KM i turbo o mocy 88 KM. W 1990 roku podniesiono moc wersji wysokoprężnej z turbodoładowaniem do 94 KM. W wersjach B90/B110 występował silnik 2.5 dm³ z turbosprężarką o mocy podniesionej do 106 KM. W 1994 roku przeprowadzono ostatni facelifting Mastera. Od tego roku były dostępne silniki: wysokoprężny wolnossący Renault 2.1 dm³ (64 KM), wysokoprężne Iveco 2.5 dm³ w wersji wolnossącej (75 KM) i turbo (94 KM) oraz benzynowy Renault (90 KM) 

Druga generacja

Renault Master II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1997 roku.

Prace nad drugą generacją Renault Master rozpoczęły się już w 1987 roku, ale ze względu na wysokie koszty projektowania prace przerwano. W 1989 roku Renault doszedł do porozumienia z DAFem i prace ruszyły na nowo. Po bankructwie DAFa w 1993 roku koncern Renault przejął w całości proces projektowania na siebie. W 1995 roku koncern Renault podpisał umowę z Iveco o wspólnej produkcji kabin dla nowych modeli Mastera, Mascotta i Daily III. Ze względu na rosnące koszty projektu postanowiono poszukać partnera, ostatecznie został nim w 1996 roku General Motors. Z nowym partnerem zawarto porozumienie, w którym uzgodniono, że dostawcze modele Renault będą sprzedawane w sieci GM pod markami Opel i Vauxhall. Pierwszym dostawczym modelem Renault sprzedawanym w sieci GM był Trafic pierwszej generacji, który występował pod nazwą Opel/Vauxhall Arena. W końcu dokończono projekt i nowy Master został zaprezentowany w 1997 roku. Podczas prezentacji oraz pierwszych testów Renault Master zebrał sporo pozytywnych opinii, miały one swoje odzwierciedlenie w tytule Samochód Dostawczy Roku 1998 (Van of the year 1998). Od początku Master oferowany jest w kilku wersjach zabudowy: furgon (pojemność 8–13,9 m³), kombi (6-9 miejsc), mikrobus (fabryczne 16-osobowe wersje), platforma do zabudowy i rama do zabudowy (z pojedynczą, lub z podwójną kabiną). Początkowo Master dostępny był z silnikami 2.5 D i 2.8 dTi, nieco później dołączył do nich silnik 1.9 dTi. Na etapie projektowania zatroszczono się także o ekologię, dzięki czemu prawie 90% materiałów wykorzystywanych przy produkcji Mastera może zostać ponownie przetworzone. W latach 2000–2001 wprowadzono do produkcji nowe silniki dCi z wtryskiem Common rail, które zastąpiły starsze jednostki. Motor 1.9 dTi został zmieniony przez silnik 1.9 dCi. Silnik 2.5 D został zastąpiony przez 2.2 dCi, a 2.8 dTi przez 2.5 dCi (115 KM).

Renault Master w 2003 roku doczekał się dużego face liftingu. Przeprojektowano całkowicie przednią ścianę nadwozia i wnętrze auta. Do napędu zmodernizowanego Mastera posłużyły jednostki 1.9 dCi, 2.2 dCi i 2.5 dCi (115 KM). W kolejnych latach zmieniono także paletę silników. Silnik 2.2 dCi został zastąpiony przez jednostkę 2.5 dCi o mocy maksymalnej 100 KM. Największą nowością był jednak silnik 3.0 dCi konstrukcji Nissana. W późniejszych latach silnik 3.0 dCi został zastąpiony jednostką 2.5 dCi o mocy maksymalnej 145 KM, a wersja 2.5 dCi 115 KM została wzmocniona do 120 KM. Zrezygnowano także z silnika 1.9 dCi. Pod koniec produkcji Master sprzedawany był tylko z silnikami 2.5 dCi w trzech wariantach mocy maksymalnej: 100 KM, 120 KM, 145 KM.

Po połączeniu Renault i Nissana do sieci sprzedaży japońskiej marki trafił Renault Master, który był w niej sprzedawany jako Nissan Interstar.

W niektórych sieciach sprzedaży pod nazwą Renault Master Maxi jest sprzedawany Renault Mascott.

Renault Master oraz jego bliźniacze wersje produkowane były w Batilly we Francji przez firmę "Sovab" należącą do grupy Renault. 

Trzecia generacja

Renault Master III został zaprezentowany po raz pierwszy w 2010 roku.

Auto ma nowoczesny design nadwozia oraz bardzo dobre własności przewozowe. W wersjach z napędem tylnej osi zastosowano wzmocnioną konstrukcję. Podobnie, jak w pierwszej generacji Mastera, noszą one nazwę Propulsion (przednionapędowe nosiły nazwę Traction, obecnie jest to po prostu Master). Dotychczasowe warianty DMC 2,8 t, 3,3 t i 3,5 t uzupełnia wersja 4,5 t. Wersja 3,5 t jest produkowana z napędem na przednią bądź tylną oś (ogumienie pojedyncze lub bliźniacze), natomiast wersja 4,5 t występuje tylko z napędem tylnej osi (ogumienie bliźniacze). Do napędu auta służy nowy silnik dCi o pojemności 2.3 litra i w trzech wariantach mocy: 100, 125, 145 KM. W 2014 roku auto przeszło delikatny lifting, w nomenklaturze Renault "Faza 2". Z zewnątrz pojazd po liftingu wyróżnia się jedynie zmodernizowaną atrapą chłodnicy. W pojeździe zmieniono m.in. silniki, które wyposażone mogą być w jedną lub dwie turbosprężarki. Listę wyposażenia standardowego wzbogacono o układ ESC wspomagany przez Hill Start Assist oraz szerokokątne prawe lusterko zewnętrzne likwidujące martwy punkt. Nowością w ofercie były wersje silnikowe Stop&Start (z jedną turbosprężarką) oraz Energy (z dwoma turbosprężarkami), które posiadały układ automatycznego wyłączania silnika podczas krótkiego postoju, a następnie jego uruchamiania podczas ruszania. Renault Master w niektórych krajach dostępny jest także w sieci sprzedaży Renault Trucks W kwietniu 2019 roku Renault przedstawiło głęboko zmodernizowaną wersję Mastera, oznaczonego w nomenklaturze Renault "Faza 3". Samochód zyskał nową linię przodu oraz całkowicie nowe wnętrze, natomiast w skład wyposażenia weszły między innymi system asystujący kierowcę podczas jazdy przy silnych podmuchach wiatru. Istotną nowością była także wzmocniona jednostka napędowa - dCi 180. Wprowadzono także do sprzedaży wersję z napędem 4x4 stworzoną w oparciu o wersję z tylnym napędem. Wszystkie silniki wyposażone są w dwie turbosprężarki oraz katalizator SCR z wtryskiem AdBlue