Renault Clio

Renault Clio I zostało po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowane w 1990 roku jako następca Renault 5. Nazwa Clio wywodzi się od Klio, czyli imienia muzy historii w mitologii greckiej. Pojazd zyskał duże uznanie w oczach dziennikarzy, którzy nagrodzili go tytułem "Samochód roku 1991". W początkowej fazie produkcji, samochód oferowano z benzynowymi silnikami o pojemnościach 1.1 l (oznaczenie C1E), 1.2 l (E5F, E7F) i 1.4 l (E6J, E7J), oraz wysokoprężnym silnikiem o pojemności 1.9 l (F8Q). Z czasem gamę jednostek napędowych uzupełniły silniki o pojemności 1.8 l (F3P), oraz stosowane w usportowionych wersjach jednostki szesnastozaworowe 1.8 16V (F7P w Clio 16V), oraz 2.0 16V (F7R w limitowanej wersji Clio Williams). W marcu 1994 roku Renault Clio zostało poddane modernizacji, w wyniku której pojawił się model o oznaczeniu "Phase II" (faza druga). Zmiany obejmowały zewnętrzne elementy wystroju nadwozia (m.in. atrapa chłodnicy, listwy boczne, tylne lampy, lusterka zewnętrzne), a także drobną kosmetykę wnętrza (nowe wzory tapicerki, przełączniki itp.). Powiększono też wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa biernego (m.in. zastosowano pirotechniczne napinacze pasów bezpieczeństwa). Z oferty zniknął przestarzały silnik 1.1 l. W 1996 roku dokonana została ostatnia modernizacja Clio, czego efektem był model "Phase III" (faza trzecia). Zmiany widoczne były przede wszystkim w przedniej części pojazdu. Pojawiły się nowe, większe reflektory, atrapa chłodnicy zintegrowana ze zderzakiem, oraz inne detale jak trzeci stop na tylnej klapie. Wzmocniono elementy płyty podłogowej oraz nadwozia co zaowocowało znacznym poprawieniem bezpieczeństwa. Gama silnikowa została uzupełniona o nową konstrukcję benzynową o pojemności 1149 cm³ (D7F). W tej wersji Clio I produkowane było do 1998 roku. Renault Clio pierwszej generacji zostało wyprodukowane w 4 milionach egzemplarzy.

Pierwsza generacja

Renault Clio II został po raz pierwszy zaprezentowany wiosną 1998 roku.

Zaprojektowany od podstaw samochód wyróżniał się nowoczesną stylistyką, wyraźnie nawiązującą do poprzednika. Gama silników składała się ze zmodernizowanych jednostek 1.2 l (D7F) i 1.4 l (E7J) znanych z poprzedniej generacji Clio, oraz 1.6 l (K7M) i 1.6 16V (K4M) stosowanych wcześniej w większym modelu Renault Mégane. Dostępne były też silniki wysokoprężne – wolnossący oraz turbodoładowany – o pojemności 1.9 l. W 2000 roku pojawiła się jednostka 1.4 16V (K4J), natomiast rok później 1.2 16V (D4F), która zastąpiła ośmiozaworowy silnik 1.4 l (E7J). Także w 2000 roku pojawiła się sportowa wersja Clio II o nazwie Sport. Napędzana była silnikiem o pojemności 2.0 l (F4R) i mocy 169 KM. Pozwalała rozpędzać Clio do 100 km/h w czasie 7,3 sekundy i osiągać prędkość 220 km/h. W 2001 roku wprowadzono na rynek wersję V6 z silnikiem o mocy ponad 230 KM z modelu Laguna. Moc pojazdu przenoszona była z centralnie umieszczonego silnika tuż za przednimi fotelami na tylną oś. Wersja V6 standardowo wyposażona była w 17-calowe aluminiowe felgi. Pojazd przyśpiesza do 100 km/h w czasie 6,4 s i osiąga prędkość maksymalną 235 km/h. W 2000 roku wprowadzono na rynek także wersję z czterodrzwiowym nadwoziem typu sedan, zwaną w zależności od rynku Renault Clio Symbol, Renault Clio Sedan lub Renault Thalia. W tym samym roku Clio II przeszło gruntowną modernizację, w wyniku której powstał model "Phase 2". Zewnętrznie różnił się on całkowicie nową przednią ścianą nadwozia, tylnymi lampami, tylnym zderzakiem, listwami bocznymi i innymi detalami. Od nowa zaprojektowano wówczas wnętrze pojazdu, oraz wprowadzono zmiany w zawieszeniu oraz wyposażeniu odpowiedzialnym za bezpieczeństwo bierne. Od tego czasu Renault odeszło również od dotychczasowego systemu oznaczeń poziomu wyposażenia (RL, RN, RT itp.), na rzecz nowych określeń pochodzących z języka francuskiego (Authentique, Expression, Dynamique itp.). Nowością były turbodoładowane wysokoprężne jednostki napędowe typu common rail o pojemności 1.5 l (K9K) i mocach 65, 82 lub 100 KM. Stosowano je w modelach dCi. Wraz z liftingiem zwiększono moc silnika V6 z 230 do 255 KM, dzięki czemu pojazd osiąga 100 km/h w czasie 5,8 s oraz prędkość maksymalną 250 km/h.  

Kolejna modernizacja pojazdu miała miejsce jesienią 2003 roku, kiedy pojawił się model "Phase 3". Zakres zmian był jednak niewielki i ograniczał się głównie do kosmetyki poprawiającej nieco wygląd samochodu (m.in. Delikatne przemodelowanie przedniego zderzaka czy "nerek" atrapy chłodnicy.). W tej formie auto dotrwało do 2005 roku, kiedy zaprezentowano jego następcę – Clio III. Nie spowodowało to jednak zakończenia produkcji Clio II. 

Samochód po następnej modernizacji ("Phase 4"), po debiucie Clio III był w dalszym ciągu oferowany na niektórych rynkach pod nazwą Clio Storia lub Clio Campus (m.in. w Polsce). Aby unowocześnić przestarzałą sylwetkę Renault zmieniło lekko wygląd wersji Storia/Campus. Zmianie uległ tył,przód oraz podzespoły. Następca modelu Thalia został zaprezentowany w 2008 roku na bazie modelu II, a nie III Kolejna modernizacja (Phase V), miała miejsce w 2009 roku. W związku z liftingiem zmieniono zderzaki, przemodelowano atrapę chłodnicy, dodano chromowane akcenty na zewnątrz i wewnątrz pojazdu, oraz wprowadzono wspomaganie kierownicy jako seryjne, już w podstawowej odmianie.

W 2012 roku podczas targów motoryzacyjnych w São Paulo zaprezentowano model Clio Mercosur/Clio Mio będący zmodernizowanym modelem drugiej generacji. Auto przeznaczone jest na rynek Ameryki Południowej. Pojazd otrzymał nowy pas przedni z nowymi reflektorami oraz atrapą chłodnicy, a także nowy pas tylny z nowymi lampami i klapą bagażnika.generacja.

DRÓGA GENERACJA

Renault Clio III został po raz pierwszy zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie w 2005 roku.

Auto zbudowane zostało na bazie płyty podłogowej stworzonej we współpracy koncernu Renault z japońskim koncernem Nissan, dzielonej m.in. z modelem Renault Modus, Nissan Micra oraz Nissan Note. Początkowo pojazd produkowany był jedynie w wersji hatchback w odmianie 3 i 5-drzwiowej, a następnie do oferty w 2007 roku wprowadzono zaprezentowaną podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie wersję kombi pojazdu o nazwie Grandtour^], która produkowana jest w Turcji. W 2007 roku zaprezentowana została sportowa wersja pojazdu F1 Team R27, która otrzymała silnik o mocy 197 KM oraz żółty kolor nadwozia z czarnymi elementami. W 2009 roku auto przeszło face lifting (oznaczenie Phase II). Zmieniono m.in. reflektory przednie upodabniając model do Renault Megane oraz atrapę chłodnicy, przedni zderzak w którym zastosowane zostały duże światła przeciwmgłowe. Z tyłu pojazdu zmienione zostały lampy.

W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 2006 model zajął 1. pozycję, był to pierwszy przypadek, gdy ten sam model zdobył powtórnie pierwsze miejsce.

trzeciej generacji

Renault Clio IV zostało po raz pierwszy zaprezentowane podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu w 2012 roku.

Pojazd zaprojektowany został przez Laurensa van der Ackera, który nowy styl scharakteryzował trzema słowami: prosty, ciepły i zmysłowy. Producent zrezygnował po raz pierwszy z trzydrzwiowej odmiany modelu na rzecz bardziej sportowej stylizacji modelu pięciodrzwiowego. W 2014 roku ofertę pojazdu wzbogacono o wersję Clio RS Gordini, która dostała wzmocniony silnik o pojemności 1.6-litra z turbodoładowaniem o mocy 230 KM oraz 285 Nm momentu obrotowego. W porównaniu do konwencjonalnego modelu Clio RS, moc podniesiono o 30 KM, zaś moment obrotowy o 51 Nm. Przyspieszenie od 0 do 100 km/h zajmuje 5,9 sekundy, zaś prędkość maksymalna powinna dobić do 250 km/h^[11].

Podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2015 roku zaprezentowana została sportowa wersja Clio RS 220 EDC Trophy. Auto otrzymało zmienioną charakterystykę pracy silnika oraz większy układ turbodoładowania dzięki czemu silnik o pojemności 1.6 l otrzymał moc 220 KM. Pojazd otrzymał obniżone oraz utwardzone zawieszenie.

Produkcja samochodu zakończona została w drugiej połowie 2020 roku. Clio IV było przez pewien czas produkowane i sprzedawane razem z piątą generacją modelu, jednak w Europie oferowane wtedy było już pod nazwą Clio Generation (także w wersji kombi)..Podstawowe wyposażenie standardowej wersji pojazdu obejmuje m.in. dwie czołowe oraz dwie boczne poduszki powietrzne, system ABS z systemem EBA, system ESP i ESC, system wspomagania ruszania pod górę HSA, elektryczne sterowanie szyb przednich oraz elektryczne sterowanie lusterek oraz światła do jazdy dziennej wykonane w technologii LED.

W zależności od wersji wyposażeniowej pojazdu auto doposażyć można opcjonalnie w m.in. system multimedialny Media Nav z 7-calowym ekranem dotykowym, radioodtwarzaczem z Bluetooth, USB oraz AUX, czujniki zmierzchu, czujnik deszczu, światła przeciwmgłowe, skórzaną kierownicę, skórzaną tapicerkę, klimatyzację manualną, system wspomagania parkowania tyłem

CZWARTEJ GENERACJI

Renault Clio V zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 2019 roku.

Piąta generacja Clio obrała ewolucyjny kierunek zmian. Samochód ma w porównaniu do poprzednika podobny kształt nadwozia, podobną linię okien i zbliżone proporcje. Jest to jednak zupełnie nowa konstrukcja zbudowana od podstaw na nowej platformie koncernu Renault-Nissan-Mitsubishi. Samochód jest przez to krótszy, ale i szerszy oraz wyższy. Kabina pasażerska jest także przestronniejsza.

Nowe Renault Clio trafiło do salonów sprzedaży w Polsce we wrześniu 2019 roku. Samochód oferowany będzie w wariancie benzynowym i wysokoprężnym, a także po raz pierwszy jako hybryda.

W czerwcu 2020 roku wprowadzono do sprzedaży odmianę wyposażoną w fabryczną instalację LPG. Źródłem napędu jest jednostka 1.0 TCe o mocy 100 KM, natomiast pojemność butli na gaz wynosi 32 litry. Instalacja gazowa jest montowana bezpośrednio w zakładzie produkcyjnym Renault.

W czerwcu 2020 roku wprowadzono do sprzedaży odmianę hybrydową pojazdu. Źródłem napędu samochodu jest wolnossący silnik benzenowy 1.6 o mocy 90 KM, współpracujący z rozrusznikoalternatorem HSG oraz silnikiem elektrycznym. Łączna moc tego układu to 140 KM, a za przekazywanie napędu odpowiada zautomatyzowana skrzynia biegów Multi Mode. Ceny Clio E-Tech zaczynają się od 79 900 zł

Standardowe wyposażenie podstawowej wersji Life pojazdu obejmuje m.in. 6 poduszek powietrznych, systemy kontroli bezpiecznej odległości, rozpoznawania znaków drogowych, oraz utrzymania pasa ruchu, światła Full LED, elektrycznie regulowane lusterka, centralny zamek z pilotem, elektryczne wspomaganie kierownicy, komputer pokładowy, elektrycznie regulowane szyby przednie, fotel kierowcy z regulacją wysokości, oraz instalacja do montażu radia.

Bogatsza wersja Zen dodatkowo wyposażona jest w m.in. lusterka i klamki zewnętrzne lakierowane pod kolor nadwozia, kierownicę obszytą skórą, podgrzewane lusterka zewnętrzne, klimatyzację manualną, elektrycznie regulowane szyby tylne, oraz system multimedialny z 7 calowym ekranem dotykowym, Bluetooth i Android Auto/Apple CarPlay.

Najbogatsza wersja Intens dodatkowo wyposażona została także w m.in. 16-calowe alufelgi, czujnik deszczu, elektrycznie składane lusterka zewnętrzne, karta Renault Hands Free, system wspomagania parkowania tyłem, klimatyzację automatyczną, fotel pasażera z regulacją wysokości, a także nawigację satelitarną.

W zależności od wersji wyposażenia pojazdu opcjonalnie możemy dokupić m.in. aktywny tempomat, tapicerkę skórzaną, czujniki cofania, kamera cofania, kamery 360 stopni, podgrzewane przednie siedzenia, system multimedialny z 9,3 calowym ekranem dotykowym, czy też system audio mark