Volkswagen t 4

 Volkswagen Transporter I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1949 roku.

Samochód nosił kod fabryczny T1 i nosił przydomek Bulli. Auto zostało poprzedzone prototypem z 1948 roku oznaczonym symbolem Bulli (od pierwszych słów Bus Lieferwagen) o ładowności 750 kg. Wersja produkcyjna pojazdu zaprezentowana została 12 listopada 1949 roku. Nazwano ją oficjalnie Typ 2 Transporter. Oznaczenie T1 oznacza pierwszą generację modelu Typ 2 Transporter.


Volkswagen Transporter II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1967 roku.

Samochód otrzymał kod fabryczny T2. W stosunku do modelu T1 auto wyróżniało się m.in. przednią szybą, która nie była już dzielona na dwie części, długością o 100 mm oraz mocą silnika 1.6 która wzrosła do 47 KM[. W 1978 roku, po raz pierwszy w 8-osobowym minibusie zastosowany został napęd na cztery koła. Niestety wersja ta przechodziła jedynie testy na tunezyjskiej pustyni.


Volkswagen Transporter III został po raz pierwszy zaprezentowany w 1979 roku.

Samochód otrzymał kod fabryczny T3, produkcję pojazdu rozpoczęto w maju 1979 roku. W stosunku do dwóch poprzednich generacji modelu, podobna do nich była jedynie koncepcja pojazdu z umieszczonym z tyłu silnikiem. Do napędu pojazdu trafiły jednostki chłodzone powietrzem lub cieczą, które z zewnątrz odróżnić można było m.in. po dodatkowym wlocie powietrza z przodu pojazdu oraz odmiennych wlotach umieszczonych na tylnych słupkach.

W 1985 roku w Hanowerze przedstawiono nową limuzynę wielkoprzestrzenną zbudowaną na modelu T3 oznaczoną symbolem Multivan. W tym samym roku wprowadzono do sprzedaży wersję z napędem Syncro, która oferowana była do 1992 roku.

Bardziej wyposażona wersja osobowa modelu T3 otrzymała nazwę Caravelle. Oferowano także m.in. wersję kempingową Westfalia, która z tyłu pojazdu otrzymała składaną kanapę do spania oraz otwierany stoliczek umieszczony w lewej burcie.


Volkswagen Transporter IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1990 roku. Osobowa wersja nosi nazwę Multivan.

Samochód otrzymał kod fabryczny T4. Auto było kamieniem milowym w historii marki oraz modelu. Zrezygnowano z umieszczonego z tyłu silnika oraz tylnego napędu na rzecz silnika umieszczonego z przodu oraz przedniego napędu.

W grudniu 1993 w polskich zakładach Volkswagen Poznań rozpoczęto początkowo montaż pojazdu, który z czasem przekształcony został w produkcję. Od 1994 roku w poznańskich zakładach Volkswagena produkowana była wersja Caravelle, a później skrzynia ładunkowa[3]. W 1996 roku auto przeszło delikatną modernizację. Zastosowano kilka nowych rozwiązań technicznych oraz silniki wysokoprężne TDI. Przy okazji wersje Caravelle i Multivan przeszły drobny lifting. Zastosowane zostały m.in. nowe przednie reflektory oraz atrapę chłodnicy, a także nowe koło kierownicy oraz kilka modyfikacji deski rozdzielczej.

Pojazd trafiał również na rynki Ameryki Północnej, gdzie sprzedawany był pod nazwą Eurovan, występował również na tamtych rynkach w wersji kempingowej pod nazwami RialtaVista oraz Sunstar. Najbardziej zauważalną różnicą pomiędzy egzemplarzami europejskimi a amerykańskimi było zastosowanie w tych drugich pomarańczowych kierunkowskazów przednich w wersji po face lifting



Volkswagen Transporter V został zaprezentowany po raz pierwszy w 2003 roku. Osobowa wersja nosi nazwę Multivan.

Samochód otrzymał kod fabryczny T5. W 2005 roku do produkcji wprowadzono wersję z napędem na cztery koła opartym na sprzęgle Haldex.

W 2009 roku auto przeszło face lifting, który upodobnił model do produkowanych obecnie innych modeli marki. Zmienione zostały m.in. przednie reflektory, które otrzymały światła do jazdy dziennej oraz opcjonalną funkcję doświetlania zakrętów. Zmienione zostały także m.in. zderzaki oraz lusterka zewnętrzne. Przy okazji liftingu zastosowane zostało nowe wnętrze pojazdu. Wprowadzono także nową skrzynię biegów - 7-biegowy półautomat DSG, a do listy wyposażenia dodano m.in. system ruszania ze wzniesienia, asystenta zmiany pasa ruchu oraz czujniki cofania.

Volkswagen Transporter VI został zaprezentowany po raz pierwszy w 2015 roku. Osobowa wersja nosi nazwę Multivan.

Samochód otrzymał kod fabryczny T6 i nie jest de facto nowym modelem, a jedynie liftingiem modelu T5. W w stosunku do poprzedniego modelu T5 wyróżnia się nowocześniejszą stylistyką oraz nowymi jednostkami napędowymi. Podstawowym silnikiem jest jednostka wysokoprężna 2.0 TDI w kilku wariantach mocy: 84, 102, 150 i 204 KM. Jednostki te spełniają normy emisji spalin Euro 6 dzięki zastosowaniu katalizatora SCR, który rozkłada tlenki azotu za pomocą roztworu mocznika (AdBlue). Auto wyposażone może być także w jedną z dwóch jednostek benzynowych 2.0 TSI o mocy 150 i 204 KM. Standardowo wszystkie jednostki wyposażone zostały w system start&stop. Pojazd z zamkniętym nadwozie wyposażone zostały w system DCC, czyli adaptacyjny system kontroli podwozia, który pozwala kierowcy wybrać jeden z trzech stylów jazdy (normalny, komfortowy, sportowy) regulując sztywność nadwozia oraz pracy układu kierowniczego.

W plebiscycie na Samochód Dostawczy Roku 2016 auto zajęło 1. pozycję (wyprzedzając m.in. Fiata Doblò Cargo II oraz Volkswagena Caddy).





Komentarze

Popularne posty z tego bloga

FSO POLONEZ 1986 –

Zima 2024r

Jelcz 442, 32